خسته ام...
از کم بودن.. از راضی شدن به کم... از راضی نگه داشتنم ب کم...!!
خسته ام از اعتقادات تو خالی از ی مشت حرفی ک سالهاست تو ذهنم کردن و ب ازاش هیچ چی بهم ندادن جز ی سری وعده و وعیدی !!!!
دارم کم بودنم رو می بینم... دارم میبینم ک بعضیا چقدر زیادن!! انقدر زیادن ک باقی مانده شون داره سرازیر میشه و کما رو غرق میکنه! آدمایی ک کافی باشن خیلی کمن!
خسته ام از حال بد !!! خسته ام از خودم نبودنم از نرسیدن خسته ام از نرسیدن, خسته ام از نرسیدن...!!
خسته ام از همه ی ادمای توخالی... از خود توخالیم!!! از حرفای تو خالی ک فرو کردن تو ذهنم اما تو افکارم نه! خوشبختانه تو افکارم نه!! خسته ام از این بودن از من نبودن خسته ام از خواستن از فقط خواستن از نرسیدن از رسیدن ب نرسیدن! خسته ام ازکشیدن از دست کشیدن از خط کشیدن از چیزهای خییییـــــلی بد و بدتری کشیدن!!! خسته ام از خودم از اون از اونی ک بالا سرمه! خسته ام از دوروبرم از دلم از ارزوهام از خواسته هام. خسته ام از عجله کردنام تو این اوضاع قاراشمیش و ب اجبار صبر کردنام!! خسته ام از زندگی سردم از یخ زدن از قندیل بستن تو غار بزرگ و سیاهی ب اسم دنیا!!
خسته شدم از کسی ک صدامو نداره ...... یکی یرام صداش کنه تا ب منم ی نگاهی بندازه.......!!!!
شکرم برای بیرون اینجاس و گله و شکایتم برای این وبلاگ دلم براش می سوزه اما چ کنم ک اینجا قرار بوده زمزمه های تنهایی من گفته بشه و من الان....................
""صبورم و عجول !!
سنگین و سرگردان !!
…
با یک پیچیدگی ساده و مقداری بی حوصلگیه زیاد"" !!!
کی گفته دنیای مجازی مجازیه؟؟!!! من اینجا کاملا حقیقی ام!!!
سر ساقی سلامت!!! والسلام