"دلتنگی های آدمی"

دلتنگی های آدمی را، باد ترانه ای می خواند 

رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد

و هردانه برفی به اشکی نریخته می ماند،

سکوت سرشار از سخنان ناگفته است

از حرکات ناکرده، اعتراف به عشق های نهان

و شگفتی های بر زبان نیامده،

در این سکوت حقیقت ما نهفته است،

حقیقت تو و من...

******************************

"برای تو خویش چشمانی آرزو میکنم"

برای تو و خویش چشمانی آرزو می کنم

که چراغ ها و نشانه ها را در ظلماتمان ببیند،

گوشی که صداها و شناسه ها را در بیهوشیمان بشنود،

برای تو و خویش روحی که این همه را در خود گیرد و بپذیرد

و زبانی که در صداقت خود ما را از خاموشی خویش بیرون کشد

و بگذارد از آن چیزها که در بندمان کشیده است

سخن بگوییم..

*****************************

"مرگ را پروای آن نیست"

مرگ را پروای آن نیست

که  به انگیزه ای اندیشد

زندگی  را  فرصتی  آن قدر نیست

که در آینه به قدمت خویش بنگرد

و عشق را مجالی نیست

حتی آن قدر که بگوید

برای چه دوستت می دارد...

.
.
.