حرم تو کعبة دل، کرمت همه خدايي

کني از کرامت خود به خدا خدا نمايي

در باز توست افزون من بي نواي محزون

ز کدام در درآيم به بهانة گدايي

سلام بر سلطان خراسان؛ او که غبار قدمگاهش، سرمه ديدگان ماست.