چه آسان تماشاگر سبقت ثانيه هاييم و به عبورشان مي خنديمچه آسان لحظه ها را به کام هم تلخ مي کنيمو چه ارزان به اخمي مي فروشيم لذت با هم بودن راچه زود دير مي شود و نمي دانيم که فردا مي آيد و شايد نباشيم !
